Słownik

kokaina

Nazwy slangowe: koks, koka, charlie, śnieg. Jest głównym alkaloidem liści krzewu koka. Krzewy te występują na wschodnich stokach Andów. Znana i używana od ponad 3000 lat p.n.e. Indianie żuli ją, by przetrwać głód, wyczerpanie i zimno.

Kokainę pierwszy raz wyekstrahowano w latach 50-tych XIX w. W 1884 Freud otrzymał próbkę kokainy i uznał ją za lek znieczulający miejscowo, przydatny w leczeniu depresji, niestrawności i uzależnienia; leczył kokainą swojego przyjaciela Ernsta von Flaischla z uzależnienia morfinowego. W medycynie kokaina była stosowana jako środek znieczulający przy operacjach na gałce ocznej. Kiedy poznano dokładniej jej działanie, ograniczono jej dostępność.

Lata 80-te XIX w. przyniosły epidemię kokainową. Kokaina była dostępna w aptekach bez recepty jako składnik wielu środków, np. kropli przeciwbólowych; była także składnikiem napojów takich jak Coca-Wine, czy Coca-Cola.

W 1914 r. kokaina została uznana za narkotyk jak morfina i heroina. Obserwowano już wówczas psychozy kokainowe i zgony z powodu przedawkowania. Druga epidemia kokainizmu nastąpiła w latach 70-tych XX w. W tym czasie wszedł na rynek crack, czyli kokaina przetworzona w taki sposób, że można ją było palić, co spowodowało obniżenie ceny (niewielkie ilości były potrzebne by uzyskać podobny efekt, w porównaniu z kokaina wdychaną przez nos).

W Polsce ostatnio rośnie spożycie kokainy; do połowy lat 90-tych używana była używana przez bardzo niewiele osób (głównie te, które zaczęły zażywać ją za granicą).

Wygląd i sposób podania


Biały, krystaliczny proszek używany do inhalacji przez nos, jako krople na spojówkę oka, bywa rozpuszczana w alkoholu do spożycia lub podgrzewana, by wąchać opary. Crak - kamyczki lub żwirek, który podpala się, a następnie wącha opary.

Kokaina pakowana jest w worki foliowe, zaś detaliczne jej dawki zawijane są w papier, folie aluminiową lub plastykową. Crak pakowany jest w folię aluminiową, woreczki plastykowe albo małe flakoniki

Działanie


Działa po kilku minutach od przyjęcia (crak już po 30-50 sek.). Wywołuje wzrost energii, popędu seksualnego, wysoką samoocenę, pewność siebie, daje poczucie jasności myślenia i wyostrzonego spostrzegania. Silnie pobudza, wywołuje euforię, daje poczucie siły, usuwa zmęczenie i senność, zwiększa sprawność w prostych czynnościach fizycznych i intelektualnych, wywołuje potrzebę kontaktu emocjonalnego z ludźmi i zmniejsza lęk społeczny.

Objawy uboczne: bezsenność, spadek łaknienia, rozszerzenie źrenic i wytrzeszcz gałek ocznych.

Zatrucie: pocenie się, zawroty głowy, dzwonienie w uszach, utrata przytomności i drgawki.

Gdy przestaje działać


Działa w zależności od sposobu przyjęcia od 5 min. do 45 min. Następnie powoduje dyskomfort, ogólne rozbicie, bezsenność, niepokój i lęk. Wzrasta drażliwość, agresja, pojawia się uczucie zmęczenia i przygnębienia; może wystąpić głęboka depresja z myślami samobójczymi, niechęć do jedzenia i kontaktów z ludźmi. Objawy te mogą utrzymywać się przez wiele tygodni.

Skutki przewlekłego stosowania

:
Występuje silne uzależnienie psychiczne, szybki wzrost tolerancji, zanika początkowe wrażenie siły i euforii, pojawia się stan wyczerpania. Pojawiają się stany psychotyczne, napady panicznego lęku, halucynacje, wybuchy agresji, podejrzliwość, uszkodzenia błon śluzowych nosa, niewydolność układu oddechowego i serca oraz napady drgawkowe.

Kokaina działa szybko i bezpośrednio na komórki mózgu. Wpływa na korę płatów czołowych i ciała migdałowate trwale je uszkadzając. Niszczy te struktury, które odpowiedzialne są za działania społeczne, uczucia wyższe (etyczne, moralne). Upośledza funkcje emocjonalne i intelektualne, w tym zdolność uczenia się i zapamiętywania.

Jak rozpoznać?


Duże pobudzenie, rozszerzone źrenice, nagłe zmiany nastroju, wybuchy agresji, bezsenność. Akcesoria: fajki, flakoniki, igły, strzykawki, małe foliowe torebki.